گزارش توجیهی پرورش بوقلمون با نرم افزار کامفار Comfar

مطالعات بازار

به طور كلي بوقلمون ها از دو نژاد برنز آمريكاي شمالي و سفيد هلندي تشكيل مي شوند كه در حال حاضر بوقلمون هاي نژاد برنز وحشي بيش تر با مقاصد تجاري توليد مي شوند كه از علت هاي اصلي آن مي توان به سينه پرگوشت و پهن اين نمونه اشاره كرد. وزن متوسط بوقلمون در سنين بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود ۱۰ تا ۱۸ كيلوگرم و ماده اين نژاد بين هشت تا ۱۶ كيلوگرم و در نژادهاي ريز جثه نر حدود هشت كيلوگرم و ماده حدود پنج كيلوگرم است.

8 نژاد مختلف بوقلمون

برنز سینه پهن (Broad-breasted Bronze Turkeys)

اسلیت (Slate)

سیاه (Black)

ناراگنست (Narragansett Turkeys)

رویال پالم (Royal Palm Turkeys)

بوربون قرمز (Bourbon Red)

هلندی سفید (White Holand)

بلتس ویله (Beltsville flock)

کاربردها و موارد مصرف محصولات طرح

دلیل اساسی افزایش تولید و مصرف گوشت بوقلمون در اروپا و آمریکا به این خاطر است که اولاً گوشت بوقلمون از لحاظ چربی و کالری فقیر و از نقطه نظر فیزیولوژی تغذیه بسیار با اهمیت و ارزش رژیمی آن شبیه به گوشت گوساله های بسیار جوان بدون چربی است. ثانیاً امکان عرضه گوشت بوقلمون به اشکال متنوع وجود داشته و می توان آنها را به حالت لاشه کامل یا قطعات ران وسینه و یا به صورت کالباس وسوسیس و غیره وارد بازار مصرف نمود.

نگهداری سنتی بوقلمون در نواحی خراسان، گیلان و مازندران، آذربایجان غربی و شرقی و استان های مرکزی، فارس، اصفهان و کرمان متداول و میزان تولید آنها ناچیز است. با توجه به کمبود گوشت نسبت به جمعیت کنونی ایران، می توان امیدوار بود که پرورش و نگهداری طیوری مانند بوقلمون در کنار سایر پرندگان مفید کمک مؤثری در رفع این کمبود باشد.

پرهای قسمت های مختلف بدن بوقلمون مصارف گوناگونی دارد، به طوری که در صنایع تولید لحاف وتشک، تهیه چسب مایع، برس های گردگیری، گل های مصنوعی و غیره از آنها استفاده می شود. پرهایی که به روش خشک از بدن جدا شده اند نسبت به پرهایی که به روش مرطوب جمع آوری می شوند دارای ارزش بیشتری هستند. اگر موقعیت فروش پرها مناسب باشد، صلاح این است که تولید کننده پرها را از لحاظ کیفی کاملاً از یکدیگر تفکیک کرده و در انواع مختلف عرضه نماید. پرهای سفید ارزش بیشتری نسبت به پرهای رنگین دارند. پرهای مرطوب و نامرغوب را می توان به عنوان کودی که به آهستگی تجزیه و جذب می شود در مزارع مورد استفاده قرار داد.

در ایران معمولاً پرورش دهندگان بوقلمون فقط در سال مبادرت به پرورش یک یا دو نوبت می نمایند ولی در آمریکا واروپا بوقلمون را مانند سایر پرندگان در تمام فصول سال پرورش می دهند. تلفات بوقلمون در ایران زیاد است چون هنوز مطالعات زیادی در مورد بیماری های بوقلمون در ایران، صورت نگرفته است. مطالعات مقدماتی انجام شده نشان داده است که حساسیت بوقلمون در برابر بیماری هایی مانند نیوکاسل، آبله و کوریزا زیاد است، از طرفی واکسن مخصوص برای بوقلمون ساخته نمی شود و اغلب از واکسن نوع مرغی استفاده می گردد. بیماری هایی که اغلب در ایران در بین بوقلمون ها دیده می شود طبق مطالعات مؤسسه رازی حصارک عبارتند از: کوکسیدیوز روده باریک، راشیتیسم، کلی باسیلوز، کمبود ویتامین 6 B و نیوکاسل است.

نام محصول

بوقلمون

تولید

در چند سال اخیر خوشبختانه با توجه به افزایش مصرف گوشت بوقلمون در سبد کالایی مردم در کشورمان سبب احتیاج به کشتارگاه‌های صنعتی بوقلمون در گوشه و کنار کشور بیشتر احساس شده است. این امر سبب شده که بیشتر کشتارگاه‌های مرغ یک خط جهت کشتار بوقلمون در کنار کشتارگاه مرغ خود اضافه کنند که این امر هم به سود کشتارگاه داران و نیز هم به سود پرورش دهندگان بوقلمون شده است که می‌توانند در اکثر شهرها بوقلمون زنده خود را کشتار کنند. از جمله کشتارگاهایی که می‌توان در این بین جهت کشتار بوقلمون نام برد عبارت‌اند از: کشتار گاه سپید بال میعاد در استان قزوین، کشتارگاه طیور زنجان در استان زنجان، کشتارگاه آذر مرغ در استان آذربایجان، کشتارگاه بهاران در استان قم، کشتارگاه‌های ثمین و نیز سپاهان در استان اصفهان، و کشتارگاه ایران طیهو در استان تهران. با توجه به گزارش افکارنیوز، در سال 95 حدود 25 واحد فعال پرورش بوقلمون با ظرفیت 95 هزار قطعه وجود داشته که در آن سال حدود 10 هزار تن گوشت بوقلمون تولید کرده اند و در حال حاضر حدود ۳۰۰ واحد فعال بوقلمون در کشور موجود است که سالانه با پرورش ۲ میلیون قطعه بوقلمون بیش از ۲۰ هزار تن گوشت تولید و وارد سبد خانوار هموطنان می شود. صنعت بوقلمون در دنیا از رشد بسیار مطلوبی برخوردار بوده بطوریکه در حال حاضر تولید گوشت بوقلمون درجهان حدود ۵ میلیون و ۵۰۰ هزار تن در سال می باشد که ۵۰ درصد آن توسط کشور آمریکا تولید و ۴۰ درصد باقیمانده سهم کشورهای اروپایی و ۱۰ درصدتولید هم سهم سایر قاره های جهان می باشد.

مصرف

طبق گزارش خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا) مصرف سرانه گوشت بوقلمون صنعتی در سال 86 ، 17 گرم بوده است که این میزان در سال 90 به 270 گرم درسال و در سال 92 به 368 گرم افزایش یافته است که طی این شش سال از رشد 2 هزار و 164 درصد برخوردار شده است.همچنین سرانه مصرف سالانه گوشت بوقلمون در سال 94، 350 گرم بوده است. درحالیکه سرانه مصرف گوشت بوقلمون در اتحادیه اروپا حدود چهارکیلوگرم و در آمریکا هفت کیلوگرم بوده است.

صادرات

با توجه به آمار اتاق بازرگانی تهران صادرات بوقلمون تنها در سال 95 صورت گرفته که به شرح جدول زیر است:

مطالعات فنی

نکاتی در مورد پرورش بوقلمون

نگهداری بوقلمون در سنین جوجگی، یکی از مشکل ترین مراحل پرورش بوقلمون است. بوقلمون های جوان نیز در مقابل عوامل بیماری‌زا کاملاً حساسند از این رو باید توجه فراوانی به آنها مبذول داشت. امروزه در اغلب کشورها، بوقلمون را بصورت تجارتی و به تعداد زیادی نگه داری می‌کنند و تعداد معدودی از شرکت های اصلاح نژادی، سویه های تجارتی مخصوص به خود را ارائه می‌دهند که از ضریب تبدیل و قدرت رشد بسیار بهتری نسبت به دیگر نژادها برخوردارند. در طریقه پرورش به صورت صنعتی، باید با تحت نظر گرفتن شرایط محیطی تمامی نیازهای بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظیم حرارت، تهویه، بهداشت و بالاخره جایگاه حداکثر نتیجه مطلوب حائز شود.

تجهیزات داخلی مینی سالن پرورش بوقلمون شامل موارد زیر میباشد: