مطالعات بازار

خیار

خیار به عنوان یک خوردنی خوشمزه هم در سبد میوه و هم سبد غذایی قرار دارد. خواص خیار آنقدر زیاد است که می‌توان از آن به عنوان یک معجزه خوردنی نام برد. خیار اگر چه در دسته صیفی‌جات قرار می‌گیرد، بیشتر مواقع به صورت خام مصرف می‌شود. می‌توان خیار را به عنوان یک میان وعده میل کرد، در سالاد یا به عنوان یک پوره داخل سوپ استفاده کرد یا آن را بریده و هر زمان که دوست داشت میل کرد. پرورش خیار بسیار آسان است و به همین دلیل یکی از انواع صیفی‌ است که در همه جای دنیا پرورش داده می‌شود. خیار یا بادرنگ گیاهی از خانواده کدو قلیایی، تیره کدوییان است. خیار ساقه ای بالارونده دارد که میوه‌ها از آن آویزان می‌شوند این ساقه نیز به عنوان گیاه خوراکی استفاده دارد. خیار به سه شکل یافت می‌شود، خیار مخصوص خیارشور، خیار بی دانه (گلخانه ای) و خیار بریدنی (یا خیار مجلسی). خیار در اصل بومی آسیای جنوبی است اما تقریباً در همه قاره‌ها رشد می‌کند. ساقه‌های گیاه خیار حالت رونده دارد و دور هر تکیه گاهی می‌پیچد. همچنین خیار می‌تواند به صورت هیدروپونیک بدون ریشه در زمین رشد کند و اگر تکیه گاه نداشته باشد در سطح زمین پیچ بخورد. خیار برگ‌های بزرگی دارد و می‌تواند روی دیگر میوه‌ها سایه بیاندازد. خیار معمولاً استوانه شکل است و می‌تواند تا ۶۰ سانتیمتر در طول و ۱۰ سانتیمتر در قطر رشد کند. از دیدگاه گیاه‌شناسی، خیار یک سته است به عبارت دیگر میوه ای است که بخش بیرونی آن سخت است و در درون هیج تقسیم‌بندی ندارد. اما مانند گوجه فرنگی و کدو، در آماده‌سازی و خوراک با آن مانند تره‌بار برخورد می‌شود. ۹۵ درصد خیار آب است.۱۰۰ گرم خیار با پوست خام، ۹۵ درصد آب دارد و می‌تواند ۶۷ کیلوژول انرژی تولید کند. مواد مغذی ضروری برای بدن در خیار چندان فراوان نیست غیر از ویتامین کا که ۱۶ درصد نیاز روزانه را تأمین می‌کند.

فلفل دلمه ای

فلفل دلمه‌ای یا پلپل دلمه‌ای نوعی فلفل از خانواده سیب‌زمینیان که به رنگهای قرمز، زرد، سبز و نارنجی یافت می‌شود. از ویژگی‌های آن این است که به تندی دیگر گونه‌های فلفل نیست. به همین دلیل در انگلستان و ایرلند «فلفل شیرین» نیز نامیده می‌شود. این گیاه بومی مکزیک، آمریکای مرکزی و شمال آمریکای جنوبی است. دانه این گیاه در سال ۱۴۹۳ به اسپانیا حمل شد و از آنجا به سراسر اروپا، آسیا و آفریقا گسترش یافت. امروزه چین و پس از آن مکزیک و اندونزی بزرگترین تولیدکننده فلفل در جهان هستند. نام گمراه‌کننده فلفل به اشتباه توسط کریستف کلمب هنگام برگشت به اروپا به این گیاه داده شد. چرا که در آن زمان به هر ادویه ای که طعم تندی داشت فلفل اطلاق می‌شد. فلفل دلمه‌ای یکی از سبزیجاتی است که به علت شکل زیبا، جنس جذاب، طعم متفاوت و رنگ‌های متنوع بسیار مورد توجه قرار دارد. این گیاه در چهار رنگ مختلف سبز، زرد، نارنجی و قرمز در بازار عرضه می‌شود. جالب است که هر کدام از این رنگ‌ها معرف خاصیت ویژه‌ای از این گیاه است. با این که همه این فلفل‌های دلمه‌ای خواص مشابهی دارند، ولی دارای تفاوت‌های زیادی نیز می‌باشند.

نام محصول

خیار و فلفل دلمه ای

تولید خیار

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ایران در سال 92 به ترتیب پس از چین، روسیه و ترکیه در رتبه چهارم با میزان تولید 1.7 میلیون تن در جهان قرار گرفت. همچنین در سال 95 با تولید 2 میلیون تن خیار پس از چین و ترکیه در رتبه سوم تولید این محصول در جهان قرار گرفت. حدود چهار هزار هکتار گلخانه‌ سبزی و صیفی در مناطق مختلف کشور از جمله جیرفت و کهنوج، اصفهان، تهران، یزد، سیستان و بلوچستان و سمنان وجود داشت و بیش از 652 هزار تن محصولات سبزی و صیفی از آنها برداشت می‌شد که خیار بالاترین میزان تولید محصولات گلخانه‌ای را به خود اختصاص داده بود.

صادرات خیار

با توجه به بررسی های صورت گرفته و آمار اتاق بازرگانی تهران میزان صادرات خیار از سال 90 تا 96 به شرح جداول زیر می باشد:

تولید فلفل دلمه ای

کشور چین با تولید 17 میلیون تن با اختلاف زیاد با کشور دوم (مکزیک) اولین کشور بزرگ تولیدکننده فلفل سبز ( دلمه ای و تند) در جهان می باشد. بر اساس آمار که سازمان فائو منتشر کرده است، بعد از کشور چین، کشورهای مکزیک و ترکیه هر کدام با تولید 2.7 میلیون تن و  2.4 میلیون تن در رده های دوم و سوم تولید این محصول قرار دارند.

صادرات فلفل دلمه ای

با توجه به بررسی های صورت گرفته و آمار اتاق بازرگانی تهران میزان صادرات فلفل دلمه ای از سال 90 تا 96 به شرح جداول زیر می باشد:

مطالعات فنی

نحوه کشت خیار:

پس از انتخاب بذر باید فکر نحوه کشت بود. به طور کلی در مقابل ما دو راه برای کشت بذر قرار دارد. یکی کشت مستقیم و کشت به صورت خزانه که از این دو راه به خاطر صرفه جویی در استفاده از امکانات گلخانه ای و مراقبت بیشتر و بهتر تا جوانه زدن٬ بهتر است از کشت در خزانه بهره گیری کرد. برای کشت مستقیم زمین باید رطوبت کافی داشته و به اصطلاح گاورو باشد و بهتر است زیر و روی بذر به مقدار مورد نیاز بیته موس ریخته شود.

تراکم بوته ها :

به منظور دستیابی به بیشترین برداشت محصول از متر مربع تراکم بوته ها حائز اهمیت است.بعضی از کشاورزان و گلخانه داران بر این باورند که اگر تعداد بوته در واحد سطح بیشتر باشد محصول بیشتری می توانند برداشت کنند.بر اساس تجارب بدست آمده در گلخانه های خاکی برای واریته های موجود تراکمی برابر با ۷/۱ تا ۳ بوته٬ بنابر تجربه شخصی فصل کاشت و نوع واریته از نظر کوچکی و بزرگی برگ در نظر می گیرند که در این مورد می توان از کشاورزان با تجربه و کارشناسان مربوطه کمک گرفت. ناگفته نماند که این کار دلایل فنی و مهمی دارد که از جمله می توان میزان نوردهی و جذب مواد مغذی خاک در فصول سرد را نام برد.پس به خاطر اینکه بوته ها از نور کافی برخوردار بوده و رشد مناسبی داشته باشند باید به گونه ای کاشت شوند که به روی یک دیگر کمتر سایه بیاندازند و به عبارتی دیگر موجب جلوگیری از تابش نور کافی به گیاه نشوند از طرفی در فصول سرد میزان غذا رسانی خاک به ریشه کمتر می شود و اگر تراکم هم در چنین وضعیتی زیاد باشد طبیعی است که به ریشه مواد کافی نخواهد رسید.

کاشت فلفل گلخانه ای

معمولا از اواسط نیمه دوم انتقال نشاء به زمین اصلی آغاز شده و برداشت محصول نیز در نیمه دوم اسفند و یا اوایل فروردین سال بعد شروع می شود و تا آذر سال بعد ادامه پیدا می کند. دمای بین 15 الی 35 درجه سانتی گراد برای رشد و نمو فلفل مناسب می باشد و در صورت افزایش دما به بالاتر از 35 درجه گل ها ریزش کرده و لکه های سوخته در نوک میوه مشاهده می شود. کاهش دما به زیر 15 درجه باعث ریزش غنچه و برگ ها شده و پوسیدگی ریشه اتفاق می افتد. مناسب ترین دما در طول روز بین 18 الی 30 درجه و در شب 16 الی 18 درجه می باشد. بطور کلی دمای مناسب جهت رشد رویشی 21 الی 23 درجه و برای رشد زایشی کمتر از 21 درجه سانتی گراد می باشد. نور در پرورش فلفل بسیار مؤثر است و میزان نور تکمیلی مورد نیاز در روز به مدت 16 ساعت و به میزان 125 میکرو مول بر متر مربع بر ثانیه می باشد، که این شرایط باعث افزایش عملکرد محصول و زود رسی میوه فلفل می شود. میزان دی اکسید کربن مورد نیاز در حدود 1000 تا 1500 ppm می باشد. بهترین میزان رطوبت نسبی گلخانه در حدود 75 الی 80 درصد است. افزایش یا کاهش رطوبت باعت گسترش بیماری های قارچی و باکتریایی و همچنین ریزش گلها می شود. بهترین pH مورد نیاز فلفل در حدود 7 می باشد.

جوانه زنی بذر فلفل

تولید محصول فلفل در گلخانه به روش نشاء کاری بالاتر از روش کشت مستقیم بذر می باشد. بذر های جوان تازه برداشت شده فلفل تا 6 هفته در خواب به سر می برند و پس از آن شرایط برای جوانه زنی مناسب می باشد. صفر جوانه زنی گیاه برابر 10/9 درجه سانتی گراد بوده و جوانه زنی بذر در دمای پایین تر از 25 درجه اتفاق می افتد. بذور تازه برداشت شده به مدت 2 تا 3 هفته در دمای 24 درجه به مدت 20 روز قادر به جوانه زنی می باشند. عمق کشت بذر فلفل در خزانه بین 1/5 تا 2 سانتی متر است و کشت بذر در اواخر آبان ماه انجام می گیرد. بذر فلفل می بایست در حدود 7 الی 10 روز شروع به سبز شدن نماید. مدت زمان تهیه نشاء معمولا بین 10 تا 12 هفته متغیر است. کشت بذر ها در خزانه در میان پیت ماس در دمای 25 الی 26 درجه انجام می گیرد. انبار کردن بذر باعث افزایش جوانه زنی به میزان 40 تا 70 درصد می شود.

اطلاعات مالی طرح

نتایج مالی طرح از دیدگاه کل سرمایه گذاری